Księgi Klanu

[Pada gĂŞsty deszcz. Do obozu wchodzi mÂłody chÂłopak, w zbroi o dwa rozmiary za duÂżej,wyglÂąda jakby  wyraÂźnie czegoÂś szukaÂł]
-Patrzcie go! To nie przedszkole smarkaczu. ZjeÂżdÂżaj stÂąd!
 Rozlega siĂŞ chrapliwy krzyk od najemnika siedzÂącego za sÂłupem ogÂłoszeniowym]
 Najemnik ewidentnie zdenerwowany brakiem reakcji mÂłodzika, zabiera z ziemii kawaÂłek drewnianego drÂąga i rusza w jego stronĂŞ. JuÂż chce szturchn¹Ì w przewieszona tarczĂŞ na plecach chÂłopaka, gdy tu na jego drodze ukazuje siĂŞ dziwny stwĂłr, ni to pantera,ani Âżaden z podobnych stworzeĂą zamieszkujÂących te okolicĂŞ
-Lepiej go niedenerwowaĂŚ, ma dziwne poczucie chumoru- Zwraca siĂŞ do najemnika, poczym zawiesza skrawek pogniecionego pergaminu o mianowitej treÂści;
1.ImiĂŞ : Tamakin
2.Nazwisko : nieistotne
3.UmiejĂŞtnoÂści; BraÂłem nauki w miejscowej szkole zoÂłnierzy, jako tarczownik. Niestety usuniĂŞto mnie za stosowanie czarnej magii
4.Wiek : 25 , samotnik
7.Przebyte choroby : nic mi otym niewiadomo
8.Status spoÂłeczny : ludzie nie przepadajÂą za uÂżytkownikami czarej magii, takÂże niewchodzimy sobie w drogĂŞ

PrzechodzÂąc obok sÂłupa ochotnikĂłw, Regarin usÂłyszaÂł krĂłtka wymianĂŞ zdaĂą miĂŞdzy mÂłodzieĂącem a najemnikiem. Zaciekawiony dalszym przebiegiem wypadkĂłw ruszyÂł w tamtym kierunku jednakÂże to co zobaczyÂł wymagaÂło nagany.

-Ej, mÂłodzieĂącze nie szarÂżuj tak. Chcesz napytaĂŚ sobie wrogĂłw jeszcze zanim wszedÂłeÂś w szeregi najemnikĂłw? – ZaÂśmiaÂł siĂŞ krĂłtko. – Co ja to miaÂłem… Ahh tak, jak dla mnie to nadajesz na jednego z nas, teÂż taki byÂłem na poczÂątku nie opierzony, odwaÂżny ale powiem ci jedno przy Zimnym nawet najtwardsi miĂŞknÂą. Tak… - rzekÂł w zamyÂśleniu. – Nawet wÂśrĂłd swoich budzi grozĂŞ. Ale ja znowu nie o tym… Tak wiec jak juÂż mĂłwiÂłem nadajesz siĂŞ i to na pewno nie mniej niÂż ta Âślepa elfka. WidziaÂł to kto Âżeby w szeregi najemnikĂłw Âślepca przyjmowaĂŚ. Jako Âżyje tako nigdym nie widziaÂł czegoÂś rĂłwnie dziwnego. GadaÂłem o tym z Merlonem ale nie chciaÂł sÂłuchaĂŚ. Ehh… coraz wiĂŞcej dziwakĂłw w tym naszym obozie i wcale mi siĂŞ to nie podoba. Ale ty wyglÂądasz na normalnego… takkk no a wiĂŞc tedy… no jak juÂż cie przyjmÂą to zajrzyj tam do Pijackiej groty pogadamy popijemy… Zreszta co ja ci tu bĂŞdĂŞ przyjdziesz zobaczysz. Aha i pogadam z Merlonem, mam nadzieje ze mu siĂŞ juÂż caÂłkiem nie po przewracaÂło i znajdzie miejsce w obozie dla porzÂądnych ludzi. –

ZaÂśmiaÂł siĂŞ ochryple. KlepnÂą na odchodne mÂłodzieĂąca w ramie i odszedÂł zawieszajÂąc przez chwile wzrok na ÂłatajÂącym stworze i mruczÂąc coÂś do siebie.

Niestety dane mi byÂło sÂłyszeĂŚ jak rozmawialiÂście. Regarinie proszĂŞ wpadnij do mnie jeÂśli znajdziesz chwilĂŞ, przedyskutujemy to i owo, oczywiÂście na spokojnie i po przyjacielsku.
Co do Ciebie Tempinie widaĂŚ jesteÂś odwaÂżny, ale i trochĂŞ nieociosany jak mĂłwiÂł mĂłj przedmĂłwca, ale nie mniej nadajesz siĂŞ. I nawet Âśmiem twierdziĂŚ, Âże wyglÂądasz obiecujÂąco. W koĂącu poradziÂłeÂś sobie z naszym " NarwaĂącem". IdÂź wiĂŞc czym prĂŞdzej do Arrrtu ÂŁamiszczĂŞki, on juÂż sobie z TobÂą poradzi.

[Elf wskazaÂł palcem pomost schlanego trupa.]